Hayatta hepimiz ihtiyaçlarımız doğrultusunda birşeylere yöneliriz. Konuya pragmatik açıdan bakacak olursak büyük kısmı değer görme olan bu ihtiyaçlar silsilelerine farklı kulplar uydururuz. İnsan duyguları ile hareket eden bir canlıdır. Duygusal olarak aldığı kararları içselleştirmek için basit matematik, fizik vs kullanır. “Hanım bu motor çok yakıyor”, “bu motor artık bana yetmiyor”, “çok sıcaklık veriyor”, “çok ağır” bunların onlarcasını yazabilirim. Hemde kendi bahane dağarcığımdan 😀
E peki duygusal düşünüyorsak ne yapalım? Bence hiç rasyonalize etmeye uğraşmayalım. Deneyime odaklanıp, sahip olup, tadını çıkartalım. Yaşam kısa…
İhtiyaç yalanı
Günümüz dünyasında reklamcıların diline pelesenk olmuş ihtiyaç yalanı aslında nedir? Kuvvetli bir söylemdir ama kelime anlamı dışında kullanılmaktadır. İhtiyaç=gereklilik yani lazım, zorunlu, şart şeklinde gider. Kimsenin yaşamak için motosiklete yada arabaya ihtiyacı yoktur. İnsanlığın yumuşak karnı değer görmektir. “siz değerlisiniz, ihtiyaçlarınızı ertelemeyin” yersen süper söylem. Amaç ürün yada hizmet satmaktır. Peki bizler ne yapmalıyız? önce kendimizi tanımalıyız.
Ben kimim?
Bu yanıtı zor bir sorudur. Tabii ki öz değerlendirme denen şeyi iyi yapamadığımız için. Ama yapılmaz değildir.
Örnek kişi A:
39 yaşımdayım, motora başlamak istiyorum, motoru işe gidip gelmek için kullanacağım, çünkü trafikten bezdim. Yoğun ve stresli bir işim var. Evim Bostancı’da, iş yerim 4.Levent. Cevap 1: Konsantrasyon sorunu olan insan motor kullanmamalıdır. Cevap 2: Sadece sıkışık trafikte ve çok hızlı olmayan yollarda kullanmak için scooter iş görecektir. Kışın üst baş leş olmaz, eşya taşıması rahat olur ve kullanımı kolaydır.
Bu persona aklı başında, motosiklet ve onun çevresindeki pozitif ve negatif etmenlerin farkında olmayan. Ulaşım alternatifi arayışında bir model. Başarabilir ama o iş sadece orada kalmaz.
Örnek kişi B:
25 yaşımdayım R6 almak istiyorum. Cevap 1: Alma ölürsün! Lakin bu cevap böyle bir persona da işe yaramaz. Ve hatta ters teper. Onu anlamak ve doğru yönlendirmek gerekir. Cevap 2: Nerede kullanacaksın? Hangi faydaları senin ilgini çekti? Açıkçası direkt marka ve model üzerine kurulmuş bir motor isteği olan bu persona için çok yapılacak birşey yok. Özeniyor, sahip olmak ve onunla var olmak istiyor. “Sürüş becerilerimi geliştirmek istiyorum” cevabı gelirse harika! Bu adam eğitim, pist vs şeklinde yönlendirilir.
Örnek kişi C:
52 yaşımdayım çok senelik diş hekimiyim ve gezmek istiyorum. Cevap1: Ufak motorla başla, eğitim al. Hmm yok buda buna olmaz. Adam yaşını başını almış, bir an önce lüks bir seyahat motoru alıp gezmeye başlamak istiyor. Yıllarca çalışmış artık gezesi var. Cevap 2: Bir süre orta seviye bir motor sahibi ol, tüm eğitimleri bununla tamamla sonra dilediğin motorla dilediğin yere git.
Bu üç senaryoda da gördüğümüz gibi hiç kimse için ideal bir motosiklet yok. Kim olduğumuzu ve motosikleti ne amaçla kullanacağımızı tanımlamalıyız. Bu biiiir.
Basit soru örnekleri
- Detay seven biri miyim?
- Öğrenmek ilgimi ne kadar çekiyor?
- Ne amaçla kullanacağım?
- Nerede kullanacağım?
- Tek yada artçılı mı kullanacağım?
- Tamirci mi severim daha çok para vermeyi mi?
Hangi motor?
Üç aşağı beş yukarı cevaplar tamam. Bu arada hiç kimse ilk denemesinde hayalinde ki motoru bulamaz. Motosiklet işi bitmek bilmeyen denemeler, bahaneler ve maliyetler silsilesidir. Yeni başlayanlar için çok korkutucu olabilir. Yada hiç birşeyden haberi olmadan güle oynaya başlanılır.
- Motosiklete sıfırdan başlayacak kişi önce pasif güvenlik ekipmanları olan kask, mont, pantolon, bot ve eldivenlerini alarak başlar.
- Motosiklet ehliyetini alır.
- Motosiklet başlangıç eğitimi alır.
- İhtiyaç ve yetenekleri doğrultusunda motosikletini alır.
Farkettiyseniz en çok ilgimizi çeken şey en sonda. Oysa ilk önce motosiklet galerisine gidip tüm parayı tipini beğendiğimiz motora yatırıp emanet kaskla teslim aldığımız gün yollara düşecektik. Ve şansımız ölçüsünde sürmeye devam edecektir. Kötü bir haberim var. O iş öyle olmaz. Motosiklet kullanmak evde mutfak robotu kullanmaya benzemez. Ciddi zararlar görmek ve vermek çok kolaydır. Kimse hiç bilmediği bir konuda özel yetenekli olamaz. Araştırılmalı, okunmalı, eğitimi alınmalı ve pratik edilmelidir. Zor iş! Bence çok sevmeyen bulaşmamalı.
